Malam Jumahat bulan sing tarangan.
Indaunya manarangi pucuk - mamucuk papuhunan nang tinggi sing ganalan wan sing
labatan. Burung cabak babunyi curiakan tarabang kahulu-kahilir kahimungan
malihat bulan nang bulat bulaling tarang
mancarunung nang kaya intalu ayam dibasuh. Jalan di Kampung Panjaratan nang
biasanya kadap samun kalihatan malam nitu sing tarangan. Paman Ilmi nang
biasanya tu tulak basapeda mambawa lampu
sintar, malam nitu kada sing sintaran
lagi. Bagamat sidin maninjak sapeda nang
sudah satangah tuuh, tulak manuju
ka saruan batahlilan manyaratus di rumah
Kai Jamal nang ada di Kampung Bakatung
sana.
Biar sapeda nitu sudah satangah
tuuh, tapi Paman Ilmi sayang banar lawan sapeda nitu lantaran sapeda nitu ada kisah wan sajarahnya.
Marganya sapeda nangitu paninggalan
aruwuah abah sidin. Lawan sapeda nangitu am dahalu aruwah abah sidin tumbang – tumbalik
bahangkut mambawa banih tumatan pahumaan di Taluk Sarapang sana. Karekotan
sapeda sidin babunyi, lantaran muatan sing baratan. Tahiring-hiring awak sidin nang
sudah tuha manunda sapeda. Jalannya kur sumangat licak malulun kada sakira. Balilihan
paluh sidin gugur ka baju sampai kawa diparah. Habang mingkal muha sidin kana
matahari sing panasan. Imbah bajalan kakira salawi dapa bamandak sidin manunda
sapeda nitu sambil mancari hinak lantaran kauyuhan. Paman Ilmi nang pada waktu
itu masih halus, umpat jua mambontel di balakang. Sidin umpat jua manunjulakan sapeda abah sidin di balakang. Pina
babanyanya sapeda kawa tamara lantaran sarat muatannya. Lantaran nangkaya nitu
am manurut pangrasa sidin sapeda nangitu
tamasuk barang pusaka. Saban hari sapeda nangitu sidin barasihi. Saban hari sapeda nitu sidin pusuti. Saban hari sapeda
nitu sidin gusuki lawan kain nang dibasahi wan minyak lalaan. Balaluai sapeda
nitu pina barasih mangkilat mancarunung,
paribahasanya tu kawa bacaramin tu pang.
Suah jua pang ada nang handak
manukari sapeda nitu. Dua talu kali urang datang ka rumah sidin handak manukari,
tapi tatap ai sidin kada mau manjual.
“ Barapa garang sapeda nitu handak ikam jual?” Ujar Angah Imran handak manukari sapeda nitu.
“Maaf haja, aku ni kadada niat handak manjual sapeda nitu. Biar barapa haja ikam maharagainya,
lantaran sapeda nitu paninggalan aruwah abah. Sapeda nitu banyak banar kisah sajarahnya.
Tang dimapakah, bila aku tajanaki sapeda nitu,
pangrasaku rasa rarajapan malihat aruwah abahku. Jadi biar ditukari
barapa haja haraganya tatap ai aku kada handak
manjualnya,” ujar Paman Ilmi sambil mambujurakan kupiah sidin nang tahiring.
“Ngalih ai amun urang sayang tu, lalu kada bakajadian ai,” ujar Angah
Imran manduur bulik kada sing tulihan lagi.
Sambil malamun Paman Ilmi maninjak sapeda, kada karasaan sampai jua ka
rumah Kai Jamal. Takumpulan di situ bubuhan
nang saruan tamasuk bubuhan Angah Imran lawan Tukacil Usup. Musti aja
pang bubuhannya nitu kada katinggalan disaru, lantaran Angah Imran wan Tukacil Usup nitu tamasuk undasnya di Kampung Bakatung nitu. Siapa nang kada tahu
lawan Tukacil Usup ? Usup Jaya Si “Raja
Sambur”.
Tukacil Usup nitu jadi bagalar si Raja Sambur, lantaran sidin nitu bisa
mambarii banyu. Banyu pananambaan gasan urang nang kana kapuhunan. Banyak sudah
urang nang datang ka rumah sidin maminta
tolong ditambai. Alhamdulillah, imbah
sidin baca ayat-maayat sambil badoa imbah nitu di sambur sidin urang nang
kapuhunan nitu, balalu waras haja. Pina sutil banar. Nangkaya mambuangi
kalimpanan haja lagi.
“Assalamualaikum!” Ujar Paman Ilmi.
“Waalaikum salam, silahakan masuk langsung ka dalam!” Ujar Kai Jamal.
Balalui ai Paman Ilmi masuk baduduk mamaraki lawan Angah Imran. Ancap sidin mamajahi ka api roko. Rapat sila sidin, napa amun datang pandudinya pada nang
lain.
“Anu, Tukacil Usup ai, kalihatannya sudah takumpulan bubuhannya. Sudah
bisa haja acara batahlilannya dimulai!” Ujar Kai Jamal
“Amun nangkaya nitu, ayu ai kita bamulai!” Ujar
Tukacil Usup.
Balaluai acara dimulai. Ayat-maayat pambukaan di bacai. Salawat kada
katinggalan dibacai jua. Sampai giliran jikir tahlil dibaca. Paman Ilmi pina
panyaringnya bajikir pada nang lainnya. Kuling-kuling kapala sidin bajikir sampai kupiah sidin takipai takana
muha Angah Imran.
Angah Imran nang haratan bajikir sambil bapajam takipik takajut. Balaluai sidin manggawil Paman Ilmi sambil babisik.
“Umalah ai, Mi, pina asik banar
bajikir. Kada marasakah kupiah takipai
takana muha kawal?” Ujar Angah Imran.
Paman Ilmi kada manyahuti. Sidin tatap asik bajikir. Kapala batambah
racap bakuling. Pina husu banar. Marasa kada disahuti, balaluai Angah Imran
mamasangakan kupiah nitu ka kapala Paman
Ilmi. Adapang kakira satangah jam kalu bajikir. Amun direken-reken ada pang
talu kulilingan tasbih, ahirnya tuntung jua batahlilan. Panghulu Usup laluai
mamimpin doa. Doa sidin sing panjangan pulang. Imbah tuntung badoa hanyar rasa
sigar mata bubuhannya. Apa amun cagar baisi parut nang sudah galorokan.
Kada lawas bubuhan panyurungan
mangaluarakan makanan. Makanannya nasi putih. Iwaknya daging kambing masak karih kuning masakan Acil Imur. Racap suapan bubuhannya. Paman Ilmi sampai talu kali batambah kada
ingat lagi wan pamantang kada bulih mamakan daging kambing. Mariga sidin
tasandar kakanyayangan. Hapus tu pang liur.
Imbah tuntung makanan, kada lawas kaluar pulang bungkusan palastik hirang
nang baisi lakatan bainti lawan intalu itik sabigi. Babungkusan palastik nitu
sakalinya gasan sasangunan dibawa bulik ka rumah. Saban ikungan dapat sabungkus-sabungkus.
Paman Ilmi umpat jua maambil sabungkus
ditagur oleh Angah Imran.
“Ai, Mi, kanapa ikam umpat jua maambil bungkusan nangitu?” Ujar Angah
Imran.
“Kanapa garang Ngah ? Tasalahkah aku?” Ujar Paman Ilmi kalihatan pina
tasingung.
“Kada nangkaya itu pang Mi ai ! Maksud aku tu, waninya pang ikam mambawa
bungkusan nang baisi lakatan lawan intalu nitu. Apalagi ikam ini buliknya ka Panjaratan.
Malalui hutan gahung nang banyak urang halusnya,” ujar Angah Imran mamadahi.
“Dasar babujuran Miai. Ujar urang tuha bahari tu kada bulih kita ni
mambawa makanan nangkaya lakatan, intalu masak, atawa intalu iwak bapais
bamamalam hari. Apalagi haratan malam Jumahat,” ujar Kai Jamal umpat jua mamadahi.
“Cah, ai ! Aku kada parcaya masalah nangkaya nitu! Amun ada lagi
bungkusannya, sini tambahi aku mambawanya bulik!” Ujar Paman Ilmi mangancang
sampai kalihatan urat gulu sidin nang kaya tunjuk.
Maklum, Paman Ilmi nitu biar
urangnya pina halus, tapi awak pina nahap. Amun soal kawanian kada
kalah jua lawan urang. Ujar urang bahari tu tamasuk urang nang kada
mamak dijarang wan kaminting nang tahan pedakan jua. Sidin nitu amun bajalan
kada sing pisahan mambawa karis nang
bangaran Cuk Mar. Karisnya handap haja nangkaya caculit kapur, tapi manurut
bilangan atawa tatangguhan urang nang tahu di wasi karis nangitu ganal banar
apuahnya bisa malawanakan wan pagustiannya.
Manurut kisah bin habar pulanglah, Paman Ilmi nitu suah dikarubuti urang di kampung subalah. Dasar nang ngaran Paman
Ilmi satapak sidin kada sing munduran. Sambil bakacak pinggang sidin mancabut karis nang
bangaran Cuk Mar nangitu. Kamandakannya bubuhan nang mangarubuti nitu bukah kada katanahan
alias kada balawan.
“Umalah ai Mi, jangan tapi talalu
takabur ikam. Pamali baucap nangkaya itu,” ujar Angah Imran.
“Ayu ja Mi ai, ikam tulak haja insyaallah kada apa-apa,” ujar Tukacil Usup
manangahi.
***
Hari sudah pukul dua walas malam. Bulan nang tadinya sing tarangan sudah mulai pina mangadap kadada lagi aindauwannya. Paman Ilmi baalun maninjak
sapeda nang sudah satangah tuuh nitu. Bungkusan palasik kalir hirang nang baisi
lakatan lawan intalu sidin gantung di satang sapeda. Talu pengkolan jalan sudah
sidin lalui. Kakira lima walas meter lagi ada jambatan ulin nang batihang tinggi.
Mahancap ai Paman Ilmi bapantau maninjak sapeda supaya kawa manaiki gagunungan
jambatan nitu. Pina ganal hinak. Hungak-hungak sidin bahinak ahirnya sampai jua
ka atas jambatan.
Bagamat Paman Ilmi basapeda
manuruni jambatan nitu, lantaran sapeda nitu remnya sudah kada tapi makan lagi. Di higa
jambatan, di sabalah kiri jalan ka Panjaratan nitu, ada tumbuh pohon pulantan
sing ganalan wan tinggi-tingginya. Umurnya sudah tuha banar. Saingat Paman Ilmi
pohon nitu sudah ada tumatan sidin masih kakanakan. Pas haja ujar urang tuha
bahari umur pohon pulantan nitu kakira saratus tahunan labih.
Sabujurnya urang di Kampung Panjaratan
nitu handak banar manabang pohon
pulantan nitu, tapi tang dimapakah, pina
kadada nang waninya. Ujar urang di pohon nitu ada panunggunya sabangsa urang
halus. Urang halus nitu sabangsa jin. Rancak
sudah urang lalu di situ nang kapuhunan.
Lantaran nangkaya itu am pohon pulantan nitu jadi pina panjang banar
umurnya sampai wayahini.
“Cah, aku kada parcaya lawan masalah nang babawu tahayul nangkaya nitu.
Kena amun kada hauran aku nang manabangnya biar tabarubut sampai ka
akar-akarnya,” ujar Paman Ilmi bapandir manggarunum saurangan.
Kada sawat talu tinjakan Paman Ilmi
basapeda kapala sidin marasa haning. Rasa raum panjanak, bulu awak rasa
mandisap-disap. Cagatan bulu tundun nangkaya ada nang maniup. Rasa dingin balukuk nangkaya ada nang mamusut. Pas babaya sidin
manulih kabalakang panglihat sidin ada satuwa bawarna hirang sing ganalan nangkaya
hadangan. Matanya mancorong nangkaya ganggam. Talinganya sing panjangan santuk
sampai ka tanah. Buntutnya sing panjangan bahiritan sampai ka tanah. Muntungnya
bataring. Liurnya taretesan balilihan babawu intalu tambuk. Ilatnya
bajuluran manjilat-jilat. Ujar urang
tuha bahari manyambat satua nitu ngarannya agaman.
Agaman nitu sabangsa mahluk halus
atawa jin. Inya katuju banar manyanggul urang nang mambawa makanan bamalaman
hari, apalagi bila nang dibawa nitu lakatan wan hintalu bajarang. Malam Jumahat
pulang akur tu pang!
Paman Ilmi takajut. Kapala sidin marasa mauk wan rasa ada nang manjuhung.
“Allahu akbar !” Ujar Paman Ilmi rabah basapeda. Muha sidin tatingkulup. Siup taampar di pinggir jalan kada sing
garakan lagi.
***
Hari sudah subuh. Ayam batangkook
basasahutan. Urang-urang di Kampung Panjaratan sudah bangunan handak
turun bagawian. Asing-asingnya mambawa
parang gayang wan tajak gasan manabas wan marincah dipahumaan handak balacak
mananami anak banih. Marganya urang di Kampung Panjaratan nitu gawiannya bahuma
bahabis gasan mahidupi kaluarganya. Hasil pakulih mangatam banih satahun diguna
akan gasan manukar kaparluan hidup. Mulai gasan ulanja anak – bini sampai gasan
manukar kaparluan lainya. Paribahasanya gasan manukar jarum sabilah haja gin
mangukut ka kindai banih. Tapi pulanglah, nang ngaran gawian bahuma nitu halal
pina babarakat haja. Buktinya handak saban tahun ada haja urang di kampung nitu
nang tulak haji.
Julak Samad tamasuk urang nang
bauntung, lantaran sidin tamasuk urang nangkawa tulak haji. Sidin nitu urangnya
dasar cangkal banar bagawi. Sungsung banar sidin sudah tulak bagawi dua laki
bini. Tarututan sidin maninjak sapeda mambawa bini sidin nang lamak mungkal
nitu.
“Hati-hatilah umanya. Bapingkut pisit-pisit di sini banyak lubak kalu
pina ta- pulanting ikam,” ujar Julak Samad mamadahi nang bini.
Pisit ai bapingkut nang bini takutan
kalu pina tapulanting. Adapang kakira satangah pal sidin basapeda. Pas
parak palingkungan jambatan, Julak Samad marem sapeda bakajutan. Bini
sidin nang babuat di balakang handak tapulanting, untung haja sampat bapiruhut
pisit dipinggang nang laki.
“Astagfirullah!” Ujar
Julak Samad bajikir sing nyaringan lantaran takajut.
“Kanapa abahnya?” Ujar
nang bini.
“Anu umanya ai, ada
urang mati di pinggir jalan.”
“Siapa abahnya?”
“Aku kada kawa malihat
muhanya. Inya batingkulupan.”
Hancap ai Julak Samad turun pada
sapeda. Balaluai sidin mamaraki urang nang rabah tatingkulup nitu. Balalu ai
sidin mambalik awaknya.
“Masya Allah!” Ujar
Julak Samad takuriak sing nyaringan.
“Siapa abahnya?” Ujar
nang bini takajut-kajut.
“Ini si Ilmi. Kanapa ikam Mi?” Ujar Julak Samad sambil mangguncang bahu
sidin.
Pas tang dimapakah, tabalujuran ada
Angah Imis lalu di jalan handak tulak ka pahumaan. Hancap ai sidin bakiau
maminta tolong.
“Ui… Ngah, lakasi pang ikam kamari! Tolongi aku maangkat si Ilmi!” Ujar
Julak Samad bakuriak bakiau sing
nyaringan.
Mandangar Julak Samad bakiau sing
nyaringan, Angah Imis manyasah bukah sing lajuan. Sampai takipai kupiah kalihatan
kapala sidin nang sulah pina mangkilat.
“Kanapa Julak si Ilmi pina kada sing garakan? Masih bahinak hajakah?”
Ujar Angah Imis.
“Tagasnya ni masih hidup haja lagi, apa pina ada haja lagi hinaknya,” ujar Julak Samad.
Lakas ai Julak Samad wan Angah Imis
mambawa Paman ilmi batandu manuju ka rumah sidin. Sapanjang jalan urang nang
malihat takajutan, marasa kasian lalu ai umpat jua maanjurakan sampai ka rumah
Paman Ilmi.
Imbah sampai ka rumah, Paman Ilmi
lalu dirabahakan di atas tilam. Titikan banyu mata bubuhannya malihat Paman
Ilmi nang pina kada sing sadaran. Muha
kalas babai pina kada sing darahan. Nang mambari kasian lagi, Paman Ilmi
nitu urangnya balu kada baisi anak. Bini sidin maninggal dunia sudah sapuluh tahunan. Handak ai bubuhannya
mambiniakan sidin, tapi sidin kada mau, lantaran ujar sidin sayang banar lawan
aruwah bini sidin nitu. Ujar sidin bila
kaingatan rasa kaganangan. Lantaran balu nitu am jadi kadada nang maurusi
sidin. Bubuhannya kada purun malihatakan. Asing-asingnya ai manolongi Paman
Ilmi.
Satumat haja sudah tahabar
sakampungan, bahwa Paman Ilmi rabah siup kada sing garakan. Tukacil Usup nang
badiam di kampung subalah rupanya mangadangar jua habarnya. Badadas ai sidin
tulak ka Kampung Panjaratan handak maelangi Paman Ilmi nang siup. Kada lawas
Tukacil Usup sampai ka rumah Paman Ilmi.
“Assalamualaikum!” Ujar Tukacil Usup mambari salam wan bubuhannya nang
ada di dalam rumah.
“Waalaikum
salam!” Ujar bubuhanya mayahuti taimbai.
“Alhamdulillah, pas banar pian datang. Tolongi pang pariksa akan Paman
Ilmi, kanapa jadi siup kada sing garakan nangkaya ini!” Ujar Julak Samad.
“Tolong pang ambilakan banyu putih sagalas!” Ujar Tukacil Usup.
Mahancap ai Julak Samad maambilakan
banyu putih sagalas ganal. Tukacil Usup balalu ai mambacai doa tawar manawar
kapuhunan. Talu kali sidin manyambur lipus-lipus tumatan bumbunan sampai ka batis, tapi Paman Ilmi tatap haja kada sing garakan. Angah
Imis wan Busu Halim nang baduduk parak Julak Samad sampai takipik takajut
mandangar Tukacil Usup manyambur nangkaya mura.
“Aku wani bataruh, si Ilmi nitu siup kada sing garakan lantaran
kapuhunan!” Ujar Angah Imis.
“Kanapa pian pina yakin banar Paman Ilmi nitu kapuhunan?” Ujar Busu Halim
handak tahu.
“Nangkaya ini nah Su ai, Paman Ilmi nitu malam Jumahat tadi tulak saruan ka
rumah Kai Jamal batahlilan. Bulik saruan
sidin mambawa lakatan wan intalu masak. Ujar urang tuha bahari pamali mambawa
makanan nangkaya nitu. Iblis katuju makanan nangkaya nitu. Lantaran nitu am aku
wani mamastikan Si Ilmi nitu kapuhunan,” ujar Angah Imis manjalasakan panjang
libar.
Mandangar panjalasan Angah Imis nang panjang
libar nitu, Busu Halim unggut – unggut haja. Sidin kada handak mahual, lantaran
sidin tahu Angah Imis nitu tamasuk
talinga rinjingan. Tapi sabujurannya Busu Halim kada parcaya lawan masalah nang
babawu tahayul. Lantaran manurut sidin amun parcaya masalah tahayul hukumnya
sirik. Sirik nitu dosanya ganal banar kadada ampunannya.
Malihat Paman Ilmi nang tatap haja
kadada parubahan malah pina sasar babangat, Busu Halim lakas bulik. Sidin
handak mangiau Mantri Udin nang badiam di hulu Kampung Panjaratan. Kada tulih
ka kiwa atawa ka kanan lagi sidin maninjak sapeda sing lajuan. Adapang kakira
lima walas menit sidin basapeda ahirnya sampai ka rumah Mantri Udin. Pas
tabalujuran Mantri Udin haratan duduk di
palataran kada sing bajuan sambil
bakipas kapanasan.
“Assalamualaikum!” Ujar Busu Halim pina ganal hinak lantaran kauyuhan.
“Waalaikum salam!” Apa habar pina sarius banar?” Ujar Mantri Udin
Manyahuti.
“Anu Mantri ai, ulun maminta tolong coba pang datangiakan Paman Ilmi.
Sidin siup tumatan baisukan tadi sampai tangahari ni kada sing garakan,” ujar
Busu Halim.
“Umalah ai, kasiannya pang Paman Ilmi sampai satangah harian siup kada
sing sadaran. Kanapa jua bubuhan ikam
sing purunan malihatakan. Jakanya amun sudah tahu nangkaya nitu lakasi
padahakan wan aku nyaman aku lakas ka sana maobatinya,” ujar Mantri Udin
satangah maniwas.
“Anu Mantri ai, bubuhannya di
Kampung Panjaratan situ manyambat Paman Ilmi nitu kapuhunan. Ujar bubuhannya
pulanglah, kapuhunan nitu kada kawa diobati mantri atawa doktor,” ujar Busu
Halim manjalasakan takutan kana tiwas.
“Umalah ai, kanapa jua bubuhannya nitu masih parcaya masalah nang babawu tahayul nangkaya
nitu. Wayah ini jaman sudah sasar bamaju jadi pamikiran kita harus sasar bamaju
jua sasar batambah bapintar,” ujar Mantri Udin mamadahi.
“Iya am Mantri ai, ulun ni kada tapi mangarti jua lawan bubuhannya di
kampung nitu. Ulun jadi saraba salah. Handak mamadahi balantih-lantih rasa kada wani jua
disana tu pang banyak nang tuha-tuha. Ulun takutan kalu pina disambat urang piragah
pamintarnya. Nangkaya upung mamadahi mayang. Ulun gin tulak
ka sini tadi kada sing padahan lawan bubuhannya di sana, takutan kalu
ada nang manangati,” ujar Busu Halim.
“Nangkaya ini haja, ikam tulak lakasi badahulu. Aku handak babaju dulu,
kena aku lakas manyusul ka sana,” ujar Mantri Udin sambil masuk ka rumah handak
babaju.
***
Mantri Udin langsung masuk ka dalam
kamar mamariksa Paman Ilmi. Tuntung mamariksa Mantri Udin kaluar kamar
sambil tauling kapala. Bubuhannya nang
malihat Mantri Udin nangkaya nitu balaluai marasa mawah malihat.
“Nangkaya apa kaadaan Paman Ilmi?” Ujar Busu Halim kada sabar lagi handak
tahu kaadaan Paman Ilmi.
Mantri Udin tadiam kada kawa
manyahuti. Sidin lalu mancari wadah duduk di lantai batatai wan Tukacil Usup.
“Paman Ilmi ini urangnya kana panyakit darah tinggi. Sidin nangini saban minggu
bapariksa baobat ka rumah ulun. Ulun mamadahi lawan sidin supaya makan
bapapantang. Jangan mamakan nang masin-masin wan jangan mamakan daging, apalagi
daging kambing bisa babahaya,” ujar Mantri Udin mamulai pamandiran.
“Nah, tadi ulun marasa takajut banar mamariksa takanan darah sidin,
lantaran takanan darah sidin tinggi banar 250 par 150. Padahal normalnya
takanan darah sidin nitu 120 par 80 haja,” ujar Mantri Udin pulang
manjalasakan.
“Imbah pang kawalah Paman Ilmi waras nangkaya asal?” Ujar bubuhannya
taimbai batakun.
“Amun waras rasa-rasanya tipis banar harapan. Sabab pambuluh darah di
bahagian sarap utak sidin sudah banyak
nang pacah. Amun handak baik lantaran kakuasaan Allah haja lagi. Sabab samua
nang ada dimuka bumi nangini tunduk wan patuh lawan kahandak-Nya. Kadada nang
bangaran setan atawa jin kawa mangganggu manusia, kacuali atas ijin-Nya jua. Amun
kita parcaya wan masalah nang babawu tahayul itu hukumnya sirik, padahal sirik
nangitu tamasuk dosa nang paling ganal,” ujar Mantri Udin satangah bacaramah mamadahi
bubuhannya.
Bubuhan nang takumpulan di rumah
Paman Ilmi tadiam kada sing bunyian mandangar papadah Mantri Udin. Bubuhannya
nang ada situ kadada nang mahualnya, lantaran Mantri Udin nangini kamanakan Tuan
Guru Rali nang sudah tahabar kamana-mana kaalimannya. Bubuhannya hanyar marasa takajut imbah
mandangar Busu Halim nang ada di dalam kamar Paman Ilmi bajikir sing nyaringan;
“Laailahailallah Muhammadarrasulullah !”
Busu Halim taisak manangis. Bubuhannya
manyasah masuk. Paman Ilmi sudah maninggal dunia. Bubuhannya taisakan umpat jua
manangis. Tabayang bubuhannya wan kabaikan Paman Ilmi samasa hidupnya. Urangnya
biar panyangitan, tapi katuju manolongi
urang. Bila ada acara bakarasminan pasti sidin nang paiyanya manolongi nang
ampun gawi sampai tuntung. Istilah urang bahari kada barat tulangan. Imbah itu
pulanglah, sidin nitu asal disaru haja pasti datang mangabulakan hajat urang
nang manyaru. Umalahai …, Paman Ilmi nang baawak halus, kaminting tahan pedakan
Kampung Panjaratan, ahirnya pian bulik
jua mahadap Ilahi. Innalillahi Wainnalillahirojiun.
Tamat
Tuntung
Sudah Ranai !
Kapuhunan
Kisdap Bahasa Banjar
Nama : ALFIAN RIPANI
Pekerjaan : Guru SMPN 1 Pelaihari
Alamat
Rumah : Jln Kenari No. 151 RT 23/05
Komplek
Gagas Permai Pelaihari
No.
HP : 085248431759
Tidak ada komentar:
Posting Komentar